Sinto que non podo vivir sen os seus brazos, sen os seus finos beizos, sen esa fermosa mirada tímida, sen o seu sorriso; as carcaxadas que esboza cando algo lle fai moita gracia ... As súas apertas cheas de ledicia, o seu perfume, as súas mans; súa respiracíon cravándoseme na caluga mentres durmimos, os seus doces bicos ...
Agora, onde quera que torne a vista, só encontro escuridade e a morriña de volver a estar con él coma antes ...
Sego berrando no medio do silencio e ti nin sequera levantas a vista. E xa non hai nada máis que eu poda facer.
ya te seguimos!! :) nos das tu opnión acerca de las ugg?? www.yourselfandme.com/ :)
ResponderEliminar